صفیر گلوله،عقد ما را خواهد خواند

جوابیه وفا ابونصر دختر لبنانی مقیم ایران و گروه 4+1 فرهنگ سرخ به محمد مسیح مهدوی

سلام علیکم

اسمشان را استشهادی و عاشق شهادت نام نهادند اما به تهمت و کمی دروغگویی روی آوردند،آیا این مجازی اینقدر برای شما دردسر داشت که تمامش را زیر سوال بردید!

وقتی فکر میکنم خندم میگیرد که شما عاشق شهادت در راه خدا باشید.مهم است بدانید من کیستم،من همانی هستم که خودم را معرفی کردم ولی با اندکی تغییر،چون در این مجازی نمیتوان خود را آنگونه که هست معرفی کرد.

قلبم میشکند وقتی میبینم جوانان اسلام ما اینچنین هستند و این چنین کوچک اندیشه میکنند،اگر فکر میکنید این وبلاگ برای شما مزاحمتی ایجاد میکند بگوئید آن را حذف میکنم.

زیبنده نبود با دختر مسلمانی اینچنین برخورد شود،چون همگی،هم من،هم شما و هم بسیاری که گمنامند برای یک هدف آمده ایم آن هم اتحاد،اتحادی که حلقه ی تفکر آن اسلام و فرهنگ سرخ را ترویج کند.

بعضی خیلی دلکش همچون مجنون به سرازیری قِل میخورند و افسار بی تدبیری خود در مهلکه شیطانی بکار گرفته اند،باید فراتر از این بیاندیشیم تا بتوانیم فریاد خود را آنسوی جهان به صدا در آوردیم.

عقیده ام این است با کاری حساب شده و با تدبیر و برنامه ریزی صحیح با همین اندک مجازی ارزشی آنچنان تأثیری داشته باشیم که بتوانیم میلوینها سطل آب شویم و اسرائیل را با این آب رسانه ای از بین ببریم مهمترین دغدغه برای بچه های اسلام باید این باشد و زمینه سازی این کار دلهای یکرنگ اتحاد و تفکر سرخ را میطلبد.

اندازه قلبها باید آنقدر وسعت داشته باشد تا بتواند تفکر اسلام ناب محمدی را در خود حل کند.

اینجانب وفا ابونصر دختر لبنانی مقیم ایران و چندتنی از دوستان بسیار عزیزم میخواهیم استارت پروژه سطل آب را از تابستان 86 بزنیم،دست یاری به تمام دوستان دراز میکنیم و کمک طلب میکنیم،حاضریم فضای جامعه وبلاگ نویسان را عوض کرده و آن را به سمت و سوی خاصی ببریم وبلاگها باید برای اسلام کار کنند نوعی فریادگرد باشند اما با نگاههای مختلف.

شاکله مجمع وبلاگ نویسان باید تغییر پیدا کند باید نگاهی بلندتر بر این عرصه دخیل شوند ما حاضریم با همین پتانسیل ها،نیروهای جدید وارد عرصه کنیم تا رأس دایره اسلام را تا غرب و شرق و شمال و جنوب دنیا بکشانیم.و این مجمع را چند ملیتی کنیم.

اگر ما را دخیل نکنند هیچ اشکالی وارد نمیکنیم،با نگاه و نوع همدلی آنها یک سو میشویم یعنی فرصت میدهیم اگر فرصت را باخت دادند استارت پروژه مجمع وبلاگ نویسان اسلام را میزنیم.

انتقادهای شدید و راهکارهای بزرگ بر این مجمع وبلاگ نویسان مسلمان وارد است ما هم انتقاد میکنیم و هم راهکار و طرح میدهیم.

انتقادها بماند برای بعد-حال طرح و راهکار ارائه میکنیم برای هر چه بهتر شدن این مجمع،که در جلسات مختلف آنها را مطرح خواهیم کرد.

به اعتقاد ما وحدت بین مسلمانان باعث میشود تمام دنیا و هر آنچه که در خدمت دنیاست(حتی سینما) به خدمت اسلام در آید و پرچم حسین(ع) را در همه جای دنیا به اهتزاز در آوریم.

حاضریم دست بیعت داده و چرخه مجمع وبلاگ نویسان مسلمان را با توکل بر خدا بچرخانیم.

از این پس خانوم ابونصر نمینویسند و گروه دیگر بجای ایشان مینویسند.با همین روند ولی با شاخصه های مختلف اسلام و فرهنگ سرخ.

ومن الله التوفیق

وفا ابونصر-گروه 4+1 فرهنگ سرخ

ضمن و ضمن:برای آقای محمد مسیح مهدوی متأسفم هستیم که یذره جنبه جذبی نداره.شمایی که اینهمه به این و اون انگ دوم خردادی میزنی یا غیره بیا همین دوم خردادی ها رو مجذوب اصولگرایی که مقام معظم رهبری تببیین کردند بکن.

نه اینکه با اختلافات دامن بزنی و وضع رو از اینی که هست بدتر بکنی.

یادمون باشه یه کلاس عنصر فرهنگی برات بزاریم.

چون هیچی ازش نمیدونی./.

بیاد بسیجیان غریب ومظلوم انقلاب اسلامی

چهاردیپلمات غیوروجاوید الاثردربندصهیونیستها غاصب

باری دیگرعشاق القدس:

عشاق القدس آنانی هستند که درراه تداوم مقاومت ومبارزه علیه دشمنان قدس وآرما ن فلسطین برای آزادیش ازهمه چیز خود جان مال گذشته ومی گذرند ودراین راه متعالی وپرفیض وپربهجت ازهیچ کوشش وتلاشی دریغ نورزیده وهمه را چون شهدشیرین وگوارا به جان خریده وجرعه جرعه می نوشندودرتمام صحنه ها وجبهه ها که وارد شده ومی شوند همچنان درقلبشان این آرزو را داشته ودارند بامید روزی که قدس شریف ازلوث وجود ناپاکان دشمنان سفاک وقسم خورده اسلام وهمچنین بشریت وانسانیت وتمام موجودیت هستی ابالاشراروفسادکننده درروی زمین پاک گردد.(ان شاا...)

قدس عزیز این مظهرمقاومت، صلابت،استواری واستقامت،صبرومتانت وشکیبایی عصاره وچکیده پیکره عظیم جهان اسلام،عشاق القدس:آنان مبارزان ومجاهدان انقلابی هستندکه گوش بفرمان امام رهبروپیشواوامیدمستضعفان جهان پیرجماران روح اله موسوی خمینی ،جان برکف قدم درراه پیکاربا کفروشرک جهانی ومظاهرآن نهادندبسیجیانی که بااین انگیزه وعقیده وراه روشن که امام خمینی آنرا ترسیم نمودند که:«راه قدس ازکربلا می گذرد»باایمان وعظمی راسخ گام محکم دراین صراط مقدس وپرخطروطولانی نهادند مجاهدین حزب اله ورزمندگان شهدای استشهادی (شهادت طلب)درایران ازحسین فهمیده تا عباس دوران وبیژن گرددرلبنان ازمجاهد ورهبرنستوه وجاوید ازموسی صدرتا شهید راغب حرب روحانی وقمرالاشتشها دیون شهید علی منیف اشمر،احمدقصیرومهندس یحیی عیاش شهادت طلب فلسطینی که درخط مقدم این جبهه بزرگ درراه جهاد وکارزاربادشمن تابن دندان مسلح به فیض عظیم شهادت نائل گشتندودژمحکم ومستحکمی ازجبهه اسلام را تشکیل دادند وآبروی جهان اسلام ومکتب تشیع گشتند مخصوصاً جوانان ورزمندگان حزب اله درجنوب لبنان که پاسخی دندان شکن به دشمن غاصب دادند وراه را به جوانان ورزمندگان فلسطینی نشان دادند آری باید بگوییم که عاشقان حقیقی و دوستداران واقعی قدس عشاق القدس بسوی قدس شتافتند وچونان قدسی گشتند

مفتخروجاوید الاثروماندگاردربلندی تاریخ ودرقلوب جاماندگان ازراحلان قافله عشق چهارستاره ، بسیجیان بلادیده داغداروغصه دارقدس فرزندان عاشورایی وغریب ومظلوم وبی نشان امام خمینی(ره)سینه سُرخان وسیلی خوردگان ومدافعان ولایت،دلسوختگان ودلدادگان انقلاب اسلامی،پاسداران وسربازان صدیق مکتب تشیع واسلام،اسیران شرف وانسانیت غیرت ومردانگی فاتحان خونین شهر( خرمشهر)شهرخون،آتش،گلوله شهرنخلهای سوخته نخلهای سَربریده وسرجدا  شهرجهان آرا،موسوی،....فاتحان وسفیران نبرد الی بیت المقدس کبوتران،مبشران طلوع صبح پیروزی ورؤیت دوباره خورشیدصفادهنده و روشنی بخش دلها وقلوب آرزمندان زیارت قدس وامُیدجان منتظران ، ناجیان و قادمون قدس دلیلان آفتاب دردیارآشنا اما جفا دیده وزخم خورده ازناکثین غاصب وخونخواروبیرحم ومروت قافله سالاروسرسلسله جنبان وزیدن نسیم صبح ظفرمندی وپیروزی درشهرخرم سحابان حامل وناقل عطروبوی شهادت ونبردبی امان دربرابرمتجاوزین درفضای سرزمین بلادیده دلیلان حماسه آفرین مقاومت ورزم بی امان دربرابراهریمنان شیران حماسه سازمقامت وادی دلدادگی عشق وجنون میقات حسینیان زمان کبوتران خونین بال وپرستوها خونین دل شهرسرخ خونین شهرساکنان شهری درروی زمین اما با حال وهوای پریدن وآسمانی شدن آری خرمشهرشهرخون شهری درآسمان،باید گفت که باحضورسبز این دلیلان آفتاب درهمسایگی سرزمین بلادیده موجی ازوحشت واظطراب به پیکره قدرتها ی پوشالی افتاده وتمام وجودشان را فراگرفته ازترس اینکه توفان وسنگبارانی که توسط ابابیلان(لشکریان مخلص خدا)درخرمشهربرسرسان نازل ودامنگیرشان شدودرباتلاق وجهنمی که خودشان ایجاد کرده بودند فرو رفته وبه خاک سیاه ومذلت نشاندشان دوباره وبرای باری دیگرومرتبه ای گریبانگیرونصیبشان گردد وتکرارحماسه عظیم خونین شهروفتح الفتوحی دیگروجاوید برای فاتحان وعلمداران وسرسلسله جنبان وزیدن نسیم صبح ظفرمندی وپیروزی درفضای شهرخونین وبارآوردن افتضاحی ورسوایی دیگربرای ناجوانمردی تمام توسط نوکران جیره خواروزبون خودآن چهار مهاجرمسافروکوچ کرده ازموطن وآشیانه خویش را که بمقصدکمک وامداد به مردم وساکنان سرزمین بلادیده سرزمین زیتون های سرخ که روزی روزگاری سبز ودل انگیزوپرطراوت همچون دانه های خوشه ها ی انگورمیدرخشیدند اما امروزرنگ پریده وسرخ ازآتش غاصبان صهیونیست را هنگام عبور ازمدخل ورودی به شهربیروت مانند ددان ودذدان درکمین نشسته وشبرو ربودند عشاق القدس چهاردیپلمات انقلاب اسلامی باداشتن مصونیت سیاسی ازجانب مجامع جهانی وبین المللی که این نیز ازسوی غاصبان تروریست وصهیونیستی نادیده گرفته ونقض حقوق دیگری وبرگ ننگینی بردفتر وکتاب تاریخ ازبیدادگریها برای اشغالگران ثبت شد.

به پاس احترام ونکوداشت یا دونامشان،حفظ وادامه راهشان وپیروی ازاهداف وآرمان مقدسشان وعبور ازدشمنان صغیر وتارسیدن ومواجهه وبرخورد وعبور ازدشمن کبیر شیطان بزرگ آری:راه قدس ازکربلا میگذرد که سالها ست درگمنامی بی نشانی غربت دربند دشمن غاصب صهیونیستی بسرمی برند.عزیزانی که درراه آزادی فلسطین ازخود گذشتند وگام دراین راه نهادند وخود نیز با این مردم همدرد وهمراه وهمدل شدند وتا امروز با قدس ودرکنار مردمانش مانده اند.

سخن کوتاه اما رازها وحرف ازناگفته ها بسیار اکنون به همین حداقل ها بسنده میکنیم باید بگوییم که زبان وقلم قاصر وعاجز وناتوان است ازبیان این فداکاریها ورشادتها وازجان گذشتگی ها واندیشه مان ناتوان ازدرک این حقایق نورانی وتاب

کشش وتحملش را ندارد ازبزرگی عزت نفس وعظمت وجودیشان چرا که آنها اهل شهری درآسمان وآسمانی اندولی ما زمین گیر واهل زمین .

                                        رحمان مسافر

بااضافات مختصر

احمد وهمراهانش

اینان مردان کدام قبیله هستند؟

قبیله دردوعشق، که منزل ندارند.

زمین آب می خواهد، آسمان آب می خواهد، قلب ها تشنه اند،چشم ها از عطش ترک خورده اند، فریاد وا عطشا از حلقوم زمین و زمینیان برخاسته است، ماهی ها دعا می کنند و پرندگان نیز. ساکنان بی تاب و عطشان زمین، دست فرا چشم خویش گرفته ـ تا ناکجاـ خیره به را نگرانند و چشم انتظار.

این انتظار، تنها روح امید است؟؛ تنها راه نجات ـ تولدی دوباره اما نامکررـ که در این تن مرده همچو انفاس مسیحایی می دمد و خفتگان را از گور خویش برمی انگیزد.

به ما گفته بودند:  آبتان به زمین فرو می رود! گفته بودند وقتی که چشم هایتان هیچ نجات دهنده ای ندید و قلبتان هیچ صدایی نشنید،وقتی که دستانتان به هیچ ریسمانی نیاویخت، به کجا چنگ می زنید؟ چه می کنید؟ چگونه احیا می شوید؟ 

به ما گفته بودند اگر ناگهان آبتان به زمین فرو رود و دیگر هرگز نتوانید آب به دست آورید، کیست که برای شما آب پدید آورد؟

بدون آب چگونه می توان روئید؟ چگونه می توان سبز شد؟ بهار آورد، شکوفه زد؟!چگونه می توان قد کشید؟! از بی آبی خاک را با پنجه می خراشیم، در هر مردابی فرو می رویم، در رسیدن به هر سرابی می کوشیم امام باز هم ...

باز هم این ندای "هل من ناصر ینصرنی" از ما نیست که فرامرز این کره خاکی رفته است، این ندای آن "حبل المتین آسمانی" است که ما را برای نجات می خواند، تا از دریای زلال و گوارای وجودش، جرعه ای بنوشاند. کجا را جستجو می کنیم؟

خاک مکان تعلق نیست، این زمین نه جای ماندن است، این تن جای پروراندن کرم ابریشم نیست؛ پیله ای است که پروانه ای دل آن را بشکافد و به سوی منشأ نور به پرواز در آید. این چه بی خبری است که دلبسته مرکب تن شده ایم؟ چه غفلتی است که به تبعیدگاه خویش خو گرفته ایم؟ کدام حادثه شفاف تر است از خورشیدی که در سجده "امن یجیب ... انتظار طلوع خویش را بر شب تیره ما می کشد؟! کدام حقیقت ضروری تر از نوشیدن آبی گواراست برای تشنه ای که از عطش می سوزد؟

چشم هایی که از اقیانوس سرشارترند، انتظار بیداریمان را می کشند؛ ظرف هایمان واژگون است وگرنه باران حضورش، یک ریز و پی در پی فرو می بارد ....

آری ما عادت کرده ایم بگوییم منتظریم، عادت کرده ایم بعد از صلوات هایمان و "عجل فرجهم" بگوییم، عادت کرده ایم دعای فرج بخوانیم و از روی عادت هر روز پس از نماز برای سلامتی اش دعا کنیم...

عادت کرده ایم به نبودنش، به نیامدنش، به عدم درک حضورش ...

اگر آنقدر که برای سلامتی یک بازیگر، یا پیروزی یک تیم فوتبال حساسیم و از صمیم قلب دعا می کنیم، برای فرج لیلة القدرمان دعا می کردیم ...

تنها چیزی که موجب محرومیت شما از دیدار ما شده، آن اعمال ناپسندیست که انجام می دهید و گزارش آن به ما می رسد.

و اگر شیعیان ما که خداوند آنان را به اطاعت خویش موفقشان بدارد، در وفا به پیمانی که با ما دارند، یکپارچه می شدند، هرگز از ملاقات ما محروم نشده و البته سعادت حضور در محضر ما با معرفتی حقیقی هر چه زودتر نصیبلشان می شد.

      *شیعیان ما به اندازه آب خوردنی ما را نمی خواهند، اگر بخواهند، دعا می کنند و فرج ما می رسد.

      *برای رسیدن به معرفت(ارتباط روحی) تزکیه نفس کنید نه برای رسیدن به جسم امام.

      *ای شیعیان برای کسی که به او دل سپرده اید(امام زمانتان)زینت باشید و مایه ننگ و عیب برایش نباشید.

( یا الله یا رحمن یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلوبنا علی دینک )

بسم الرب الشهداء والصدیقین

من اعتقاد دارم که خدای بزرگ، انسان را به اندازه درد و رنجی که در

راه خدا تحمل کرده است پاداش می‏دهد، و ارزش هر انسانی به اندازه
 
درد و رنجی است که در این راه تحمل کرده است، و می‏بینیم که مردان

 خدا بیش از هرکس در زندگی خود گرفتار بلا و رنج و درد شده‏اند، علی
 
بزرگ را بنگرید که خدای درد است، که گویی بندبند وجودش، با درد و

 رنج جوش خورده است، حسین را نظاره کنید که در دریایی از درد و شکنجه

فرو رفت، که نظیر آن در عالم دیده نشده است، و زینب کبری را ببینید، که

با درد و رنج انس گرفته است.

درد، دل آدمی را بیدار می‏کند، روح را صفا می‏دهد، غرور و خودخواهی را
 
نابود می‏کند، نخوت و فراموشی را از بین می‏برد، انسان را متوجه وجود خود می‏کند ...

مناجات ...

خدایا! هدایتم کن! زیرا می‏دانم که گمراهی چه بلای خطرناکی است.

خدایا! هدایتم کن! زیرا می‏دانم که گمراهی چه بلای خطرناکی است.

خدایا! هدایتم کن! که ظلم نکنم، زیرا می‏دانم که ظلم چه گناه نابخشودنی است.

خدایا! نگذار دروغ بگویم، زیرا دروغ ظلم کثیفی است.

خدایا! محتاجم مکن که تهمت به کسی بزنم، زیرا تهمت، خیانت ظالمانه‏ای است.

خدایا! ارشادم کن که بی‏انصافی نکنم، زیرا کسی که انصاف ندارد شرف ندارد.

خدایا! راهنمایم باش تا حق کسی را ضایع نکنم، که بی‏احترامی به یک

انسان، همانا کفر خدای بزرگ است.

خدایا! مرا از بلای غرور و خودخواهی نجات ده، تا حقایق وجود را ببینم

و جمال زیبای تو را مشاهده کنم.

خدایا! پستی دنیا و ناپایداری روزگار را همیشه در نظرم جلوه‏گرساز،

تا فریب زرق و برق عالم خاکی، مرا از یاد تو دور نکند.

خدایا! من کوچکم، ضعیفم، ناچیزم، پرکاهی در مقابل توفان‏ها هستم،

به من دیده‏ای عبرت‏بین ده، تا ناچیزی خود را ببینم و عظمت و جلال

تو را براستی بفهمم و به درستی تسبیح کنم.

خدایا! دلم از ظلم و ستم گرفته است، تو را به عدالتت سوگند می‏دهم

که مرا در زمره ستمگران و ظالمان قرار ندهی.

خدایا! می‏خواهم فقیری بی‏‏نیاز باشم، که جاذبه‏های مادی زندگی،
 
مرا از زیبایی و عظمت تو غافل نگرداند.

خدایا! خوش دارم گمنام و تنها باشم، تا در غوغای کشمکش‏های پوچ مدفون نشوم.

خدایا! دردمندم، روحم از شدت درد می‏سوزد، قلبم می‏جوشد،

احساسم شعله می‏کشد، و بندبند وجودم از شدت درد صیحه می‏زند،

تو مرا در بستر مرگ آسایش بخش.

خسته‌‏ام، پیر شده‏ام، دل‏شکسته‏ام، ناامیدم، دیگر آرزویی ندارم،
 
احساس می‏کنم که این دنیا دیگر جای من نیست، با همه وداع می‏کنم،
 
و می‏خواهم فقط با خدای خود تنها باشم.

خدایا! به سوی تو می‏آیم، از عالم و عالمیان می‏گریزم، تو مرا در جوار رحمت خود سکنی ده.

در آخر خودم مینویسم ...

اول بخاطر یادواره شهدای کربلای پنج اینو نوشتم ...

دوم قابل توجه دوستانی که به شهادت فکر میکنند ولی قلب و دلشون برای اون نمیتپه ... !

گروه ?+? راهیان شهادت

سلام علیکم

هر چه زودتر باید کوچ کنیم ... ،

اگر کوله بار سفر نبندیم ما را میبرند یعنی زمان ما را با خود میبرد ،،،

و در این سفر عشق را انتخاب کنیم ،،!

عشق باید شهادت باشد ...

شهادت باید وداع و استغفار داشته باشد ...

وداع باید سوز داشته باشد – باید طوری ناله کنیم که خدا ببخشد ما را !

سپس باید کار کنیم که به این عشق دیر دست یافتنی

زود دست یابیم چه کنیم ... ، نمیدانم!

و شهدا به مقصدشان رسیدن ، مقصد الی الله و ما هنوز اندرخم یک کوچه ایم ...

ومن الله التوفیق

وفا ابونصر

اللهم عجل لولیک الفرج
در گذشت عالم ربانی حضرت آیت الله العظمی آقا میرزا جواد ملکی تبریزی را محضر حضرت ولیعصر و نائب بر حقش تسلیت عرض مینمایم.